Ölüm gibi Şiiri - Pınar Güneş 2

Bir mahzende kaldı umutlarım
Çürümeye yüz tutarcasına
Ve düşüncelerim döküldü
Yağmur gibi, çöl yangınlarına
Yandı ta içimin vahhasında
Sulak düşlerimin aynası
Tutuldu dilim /eşgalim göçtü
Issız gecenin/kan renginde
Sanki düşmüştü gökten Ay
Kır düşmüş saçlarımın üstüne
Durdu zaman ve ben la mekan
Yüzsüz bir tül perde gibi/Aşk gibi
İçimde birikti yokluğunun izi
Şimdi ahraz oldu yüreğim
Kapatıp gitmeliyim bütün kapıları
Yok oluşlara/kör kuyulara
İçten ve derinden/ölüm gibi....