Ölüm Gibi Şiiri - Yiğit Yurtal

Ölüm gibi sessizdi bu hatıralar...
İçimi tırmalıyordu,
İnceden bir keman sesiydi sanki,
Hatıra treninin klakson sesi;
Ne hoş geliyor neden hoşnut ediyordu,
Sıcak ekmek gibiydi şu hasretin kokusu...
İçine çektikçe deli ediyordu,
Sabahlamış gözler gibiydi gözlerim,
Ne uyumuş nede uykusuz kalmış,
Avutur gibiydi gecenin karanlığı,
Tüm acıları susturur gibi...YY•449