Ölüm Gibi Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Bir küçük yağmur damlası bile olamadım nazarında
Çiğ oldum buz kesen gecelerin ayazlarında
Cemre düşürdüm yüreğinin ilkyazına
Oysa ben çağlayan oldum aktım aktım bendeki sana

Bir dağı parçalarcasına
Bedenimden can çıkarcasına
Aldın bendeki seni benden
Dikenli telden yünü ayrıştırırcasına
Hiç mi acımadın ey yar;
Beni sensizliğin zemheri kışına teslim ederken
Hiç mi kanamadın
Sorarım sana
Bu can sensizliğe yudum yudum ölümü tadarken
Artık ne bir sevi ne de gülüş kalmış
Mezar dinginliğine esir olmuş ruhum ezilirken.