Ölüm gerçek gerisi yalan Şiiri - Ayşe Uysal

Caminin avlusunda,musalla taşında
Bir cenaze yatıyordu
Yakınları başında iki kat ağlıyordu
Herkes bu yoldan geçip,bu şerbeti içecek
Zengin fakir denk olup ölüm bize gelecek
Yangın yeri yürekler...
Acıyla tanışmıştı...
Bu acı iflah etmez öldürür dersin beni
Ama öyle değildir alışır yürekleri
Unutturur yaradan,sabır gelir sonradan
Acın içinde taze seninle hep birlikte
Anlatılmaz, yaşanır acıya alışılır
Bir an kendimi,düşündüm musallanın taşında
Sordum kendi kendime,hazırmısın sen diye
Bir cevap bulamadım sesizce ağladım
Yolun uzun azık yok nasıl çıkarsın yola
Yapacak iş daha çok sonsuz değil bu rüya
Sil gözünün yaşını neler yaparım bir bak
Bir anda bütün herşey anlamını yitirdi
Sadece ölüm gerçek gerisi yalan idi
Bakmadan hiç ardına ağlıyorlar ardın sıra...
Yalvarıp yakarsanda gidenler dönmez sana
7 mayıs 2009