Azrail dümen suyumuz olmuş peşimizde.
Ufuklarda yankılanıyor can feryatlarımız.
Karaya vuramayacak cansız bedenlerimiz,
Dibe çökerken sönecek gözlerimizdeki ışık,
Tek, tek tükeniyor son kalan ümitlerimiz.
Dayanmaya çalışıyor bizim güzel gemimiz.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta