Buraya kadar geldi hayat,
Ölümün eşiğine kadar,
Daha nefes almaya bile doyamadan ben,
Kapımı çalan bu ses ne…
Alışmadım kimseye,
Alıştığım tek şey yalnızlık,
Kapıma dayanmışken ölüm,
Pencereme atılan güllerin adı ne….
Sonuna kadar zorladım kendimi,
Kanımın son damlasına kadar,
Olmadı çıkamadım bu yalnızlıktan,
Olmadı kovamadım ölümü kapımdan..
Kayıt Tarihi : 26.3.2008 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!