Ölüm Geliyor Gözlerime Şiiri - Kadir Alanlı

Öylesine hüzünlüki beni hapseden bu şehrin geceleri
Lanetli bir ölüm gibi boğazımda elleri
Üzerimdeki aşkı sabahın ilk ışığında çalıp giden
Mahvettiğim aşklarımın gülleri gibi bol dikenli
Gelip kanatan sonrada çekip giden lanetli bir ölüm
En karanlık gecede bile yıldızları aratır gözlerime
Lal olmuş dilim söyleyemez söylemek istemez
İçinde geçirir sadece korkarak
Rahatsız kalabalığında yıldızların yürürken gece
Yanlız olduğunu her yıldızın bu hınca hınç kalabalıkta
Onlar gibi olduğunu itiraf eder kendine kalabalıkta ama yanlız
Ruhunu sıkan yanlızlığa daha bir sarılır
Gökteki yıldızlar gibi içiçe ama birbirinden habersiz

Özlemi akdeniz kadar mavidir
Zalimdir istanbul kadar sevdası
Laneti kadınların ademin havvası kadar eski
Elveda demeden çekip giden bunu haketti
Resimlere bakıp ağlama devri çoktan geçti
İşte ölüm saatinin tik takları kulaklarımda
Madem hal böyle sevgilim sana gitme dememeli
Elim son trenin arkasında havada kalır ve sevdada kalbimde