Ölüm Gelir Ani Şiiri - Gerta Fetit

Ey gözlerimin kararmaz ışığı
Tut bana gölgenden bir arkadaş ver
Tattım ben sularda ki acılığı
Gönül sofrasında bir yudum aş ver
Ey çağlayanların meçhul sebebi
Irmaklar kızgın nehirler asabi
Dalgalan da köpürme bunlar gibi
Suya sal kendini yavaş yavaş ver
Ey ömürleri ölçüp biçen terzi
Ne tabya kalmış ne cephe ne mevzi
Geçtim nefes nefese o körfezi
Kefen olmayacak varsa kumaş ver
Ey canlar alan namluda ki kurşun
Madem bir açıdan her giden memnun
Eti derisi çürümemiş olsun
Kuru topraktan çıkar bir naaş ver
Ey dünyanın acımasız kanunu
Büyüyen gözlerin sahte efsunu
Bırak şimdi bin türlü bin mecnunu
Dağın kemiğinden başıma taş ver
Ey eşkıya ey hırsız ey harami
Hiç durma öyle acemi acemi
Çakmaksız tutuştur şu kalbimi
Kabirler aydınlansın ataş verEy taze gelen bahar ey yenilik
Kışa vurdu demek şimdi fanilik
Kolaysa başımda ki bu Tani'lik
Gel de hezeyan içinde savaş ver