Dilimizin ucundadır ölüm
ama hep diğerinin başında
başkasına görürken yaklaştığını
korkarız peşimizde hissetmekten
Kendi akışında gelir ölüm
öyle kararlı
sıra zaman tanımadan
sabah mı yoksa akşamın darında mı
bilmeden bekleriz
doğum gibi on iki saatte
ya da beyaz bir yüzle aniden
Kutsal andır ölüm
karşı koyamadan yumarız gözlerimizi
nasıl geldiyse öyle kabul halimiz
hoş geldin derken sorarız
nerede kaldı sonsuz aşk
nasıl bitti bu hayat
23 Ağustos 2011
Aslı MelekKayıt Tarihi : 19.12.2011 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!