Ölüm Gel Artık Şiiri - Atsız Alp

Ölüm, gel artık istemiyorum bu
canı,
Kederin zindanında kaybettim
zamanı.
Yorgun yüreğimde ne umut kaldı
ne de anı,
Bıktım bu acıyla geçen her yalandan günü.
Gözlerimde tükenmiş yıldızlar gibi
Işık,
Her nefesim boş, her adımım hep yanılgı.
Kaderin ellerinde savrulan bir
yaprak misali,
Beni götür artık, bu dünya bana
dar geldi.

Gel, ölüm, sessizce, bir gece vakti, Bitir bu çileyi, son bulsun tüm sancılar.
Ruhum özgür kalsın, bedenden
firar,
Çünkü ben, artık yaşamaktan yorgunum, bıkkın.
Belki de öte dünyada bulurum huzuru,
Bu hayatta olmayan sevdayı, mutluluğu.
Ölüm, gel artık, bitsin bu fani
yolculuk,
Geride bıraktıklarım, belki de son
bulur umudu.