öfkeyle kuşatılmış yalnızlıklar ölümdür
sonsuzluğa uzanan işte o gar ölümdür
üşüyen kediler gibi gökyüzüne bak
başına yağan sarhoş kar ölümdür
çevir gözlerini bunalım dağlarına
yüreğinde bir kuş ki ağlar ölümdür
bahçeye gittin mi keder ağaçlarına?
köşedeki o çatlamış nar ölümdür
düştün yere tekmeler, tekmeler, tekmeler
ezginlik şarkısını çalan tar ölümdür
ne kadar kötü insanlar, sürünesin istiyorlar
yıkıldın, tükendin sana tek yâr ölümdür
uykudaydın, sen uyandın, evet öldün
evet öldün, bu gördüğün şar ölümdür
gecenin içinde kaldın, gece oldun
bir tek kurtuluşun var: ölümdür
iyi bak gözlerine, iyi bak, iyi bak
gözlerinin içindeki esrar ölümdür
zaman tüm ışıkları karanlık eder bir gün
avuçları titreyen şu ihtiyar ölümdür
hazan geldi kuşlara, gökte gri bir uğultu
ıstırabı anlatan bu sonbahar ölümdür
seni buraya gömdüler, acılar ortasına
o gördüğün simsiyah mezar ölümdür
mavi serçeler gibi uç hiçlik ülkesine
kalbini anlayacak tek diyar ölümdür
Kayıt Tarihi : 11.4.2016 15:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
