19/10/2005
Her şey sessiz kalacak bir gün.
Karıncalar, ateşböcekleri, yapraklar,
Okyanuslar, yanardağlar bile…
Toprak Ana’yı da gömeceğiz,
Ay Dede’yi de söndüreceğiz.
Güneş bir mum gibi aciz kalacak.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta