Ölüm Fermanı Şiiri - Durgam Özer

Uyanmak zor oluyor sabahları
Zor oluyor seni gördüğüm düşlerden uyanmak
Yatağımda doğrulamıyorum bir türlü
Gözlerim nemli nemli, bakamıyorum resmine

Umutları mı desem kuşkularım mı desem
Bende aşkın ürünü
Sensiz tadı yok artık hiç evrenin
Demek sen de şarkılar gibi bir açıp bir susuverdin

İnan böyle bilmezdim seni
Söyle kendine ne süsü verdin
Duy işte bu mısralarımı yorgun yorgun
Bu yüreği bu sevgileri ve bu şiirleri duy

Baksana büyük binalara serçeler tünüyor
Baksana bir şair ve elinde bir kalem
Kendi ölüm fermanını kendi imzalıyor