Ölüm Fermanı Şiiri - Ceyhun Emre Doğukan

Ruhumda delik açılıyor yaprakların solmasıyla
İzlerin yansıyor kadehimdeki her bir damlaya
Ben sana ölüyorum, ölmüşken geçmişte
Veryansın ediyor sızılar kaderimdeki tanrıya

Güneşin batışını seyrediyorum, henüz doğmamışken
Türküler çığırmakta dilim, aklımdaki senken
Ben sende yaşıyorum, yaşamamışken bugünde
Kanlar terk ediyor beni, uğruna akarken

Savaşların en çetiniymiş bakışlarınla karşılaşmak
Cehennem azabı, ellerinle yakınlaşmak
Kaçarken söylediğin bir sözün güzelliğinden
Ölüm fermanımmış sensiz günlerde yaşamak

Kuşlar üzgün ve ağlayarak geçerken üstümden
İnsanlar yakınırken tesellisiz acizliğimden
Çakallar bile gülüyorken sensizlik halime
Kendimi sevmezken, vazgeçemiyorum seni sevmekten