Ölüm Eşikde! – (Manevi şiir)
Bir sabahın seherinde
Şafağın söktüğü yerde
Gece güne döndüğünde
Yeni bir an denildiğinde
Hayat kuşluğun eşiğinde!
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bir bakarsın o eşiğe gelmişiz hiç farkında olmadan... Kutlarım....
Ufukların O son deminde
Güneşin battığı yerlerde
Gün geceye döndüğünde
Geceler hüsran dendiğinde
Ölüm O uçurumun eşiğinde!
Ölüm her an her yerde tetikte bizi bekliyor. Tebrik ediyorum güzel yüreğinizi ve kaleminizi.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta