Ölüm Eşikde! – (Manevi şiir)
Bir sabahın seherinde
Şafağın söktüğü yerde
Gece güne döndüğünde
Yeni bir an denildiğinde
Hayat kuşluğun eşiğinde!
Güneşli bir yaz gününde
Sıcağı başlara indiğinde
Kuşlukla ikindi ikileminde
Başağa rüzgâr deydiğinde
Yaşam kırılmanın eşiğinde!
Karla kaplı kış gününde
Soğukla fırtınalar birlikte
Doluyla tipi hep üstünde
Ayazı dişleri kilitlediğinde
Ömür donmanın eşiğinde!
Ufukların O son deminde
Güneşin battığı yerlerde
Gün geceye döndüğünde
Geceler hüsran dendiğinde
Ölüm O uçurumun eşiğinde!
Yazan: Ramazan Kocapınar
Özel web adresimiz
http://www.gizemlikartal.tr.gg
Buradan tüm yapitlarimizin sesli ve
görüntülü formatlarina ulasabilirsiniz
Kayıt Tarihi : 7.9.2008 03:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Merhaba Dostlar! Hani hep herşeyi ister dururuz ya Hani hep öylece yaşar gideriz ya Hani hayatı hiç umursamayız ya Hani hep bizim olsun der dururuz ya hani sadece bizim karnımız doysun Öteki ne olursa olsun deyip koşuştururuz ya Hani şu dünya denen o koca derya da Mal mülk çoluk çocuk hepten avunuruz ya… ..ve DUR dedik kendimizce oysa artık… ÖLÜM EŞiKDE! .... ÖLÜM EŞiKDE! .... Ramazan Kocapinar' dan Hepinize Sevgilerle!
saygılar yüreğinize üstad...
selam ve sevgiler...
TÜM YORUMLAR (1)