Ölüm Ellerinden Geldi

Hazin bir kıştı miadı hazırlayan;
Yüzünün vahasında elif kadar güzel
Nun kadar narin çizgisi gülüşünün.
Atılacak pusularda esreye yatmış
Çatısı hain göğüslerdi kini besleyen
Ve bu senin son perden, son bir kış
Bana ellerinden gelen kurşun hızıyla.

Acı ayrılıktı yaprakların dökümünde
Bahsi geçilmeyen bütün sırların
Kuytuluklarında en gizli aşklar.
Derin sırlara adı dahi yazılmamış, konmamış
Vakitsiz gelen rüzgârın kurbanları
Sen ve ben
Ayrı mezarlarda kalpleri çürüyen.

Şahidi tutulacak sözüm ona bir kaç cansız
Herkesin yürüdüğü şu yollar mı güvenilir!
Emin olan kimdi ve kim suçlu, kim haksız
Namıma konuşacak söz mü kaldı, şahit kim!
Kim benim yerime ateşi tutacak, hangi dilsiz
Bin yıldan eski sözlerin tercümanı olacak
Öyle bir in'mi kaldı, o hangi dinsiz.