Gece yavuz bir at gibi kişnedi korkuyu titreterek
Çırpınan bir güvercinin soluk alışıydı benimkisi
Yakalanma korkusuyla sarsılmıştı bedenim
Karanlıkta sadece sokak ışığı, kedi sesleri
Yavaş yavaş geçip gitti yanımdan bir fare
Biliyordu bende o an onun kadar zararsızdım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Insanin kani donuyor...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta