Ölüm Düştü Peşime Şiiri - Figen Aydoğmuş

Gece yavuz bir at gibi kişnedi korkuyu titreterek
Çırpınan bir güvercinin soluk alışıydı benimkisi
Yakalanma korkusuyla sarsılmıştı bedenim
Karanlıkta sadece sokak ışığı, kedi sesleri

Yavaş yavaş geçip gitti yanımdan bir fare
Biliyordu bende o an onun kadar zararsızdım
Kördü dilenci birde karanlıkta mahsun
Sohbet etmeye halim kalmamıştı

Kalktım düştüğüm su birikintisinden
Bir it gibi silkindim temizlenmek için
İçime işlemişti oysa pis lağam kokusu
Eve gitmeyede yüzüm yoktu

Kırıldı gözbebeğimdeki ışık
Hıçkırık salya sümük vücudumu sardı
Tırnaklarımdaki birikmiş kanlar
Üzerime sıçradı

Kim bilir gecenin sorgusuz infazını
Kalbimdeki bıcağı kim açıklar
Kim verecek bu ölmenin bedelini
Gelipte anlatsın yattığım morga