Ölüm düğünüm(zeloya) Şiiri - Hasan Cangir

Anlatamadım ki aşkı güzele
Bıraktım kendimi şiire, gazele,
Yıldızlara bakarım eriten kederle
O gidiyorken yaban ele

Anlatamadım ki sana aşkımı türküm
Zevktir bana aşkından ölüm
Sen giderken uzaklara gülüm
Sevginle ben ölürüm,
İşte bu benim düğünüm.

Ben seni, beni sevesin diye sevmedim.
Ben seni, benim olasın diye sevmedim.
Ben seni, ele gitmeyesin diye sevmedim.
Ben seni, kitap sonunda ölesin diye sevmedim.
Ben seni, bastığın toprağa kurban olayım diye sevdim
Ben seni, ismini anarken öleyim diye sevdim.
Ben seni, beni yak, beni yık, öldür diye sevdim.
Aşkından ah ettiğimde depremler olsun diye,
Beni gördüğünde gülünce baharlar gelsin diye,
Gözyaşlarımdan nehirler oluşsun
Bulutlar gözyaşımla dolsun diye,
Toprağa dökülen rahmet gözyaşım olsun diye sevdim.

Gerçekten aşkı tadanlar; kavuşamayanlar,