Ağlama çocuk yalnız değilsin
Senin evini yıkanlar
Benim onurumu bombaladılar
Saldılar içime dünyaya dair sevgileri
Artık ne yere sığabiliyorum ne de göğe
Bir tek ölüm götürür belki beni öteye
Utancımdan öteye
Zilletimden öteye
Gafletimden öteye
Ağlama çocuk evsiz değilsin
Sakinleri onursuz olsada
Toprağı gururlu arzın her yeri senin
Banaysa adıma tescillenmiş duvarlar bile zindan
Ölsem içine sığacağım bir kabim bile yok
Ölsem ya ah bir ölsem keşke ölsem
Sen minik omuzlarına izzeti İslamı yüklenmiş yürürken
Bu utanca seyirci kalan ben ah keşke ölsem
Nihayet yeniden diriliş gününün şafağında
Seni cennetler içinde gülerken görsem
Ve sonra herkes gibi ayaklarımdan tutulup ateşe sürüklensem.
Kayıt Tarihi : 7.7.2024 22:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!