Ölüm Döşeğinde Şiiri - Mehmet Bestoy

Ürküyor, titriyor
biçare
Ölüm döşeğinde

Kaderinin son perdesi de
kapanmak üzere
düşünüyor, taşınıyor
nafile

zararı ziyanı çoook
ömründe
hiç bir hayrı yok
kendine bile

korkuyor
öldüğünde ne olacak?!
işlediği bunca günahın, hayırsızlığın hesabını
gerçekten de
kim soracak?

yine o kurnazca tebessümü ile
dudakları kulaklarının
yarı yolunda
gülümsüyor
ömrünün son iştahıyla
çünkü kendince biliyor ki:
+
'Tanrı,
bu kadar haşmetli
hayırsızlar,
günahkârlar
bu kadar çok
öldüklerinde uğraşamaz, Tanrı, böyle
teker teker
herbirisiyle...'

cesedin gülümseyeni başında
toplanmışlar musalla taşında
'....nasıl bilirdiniz ey cemaat?....'
'Ne menem soru imam efendi
ne diyelim ki
eh...şöyle....böyle.....'

yok aslında hiç bir şey bildiği
hiç bir kimsenin de...