Ölüm Döşeginde... Şiiri - Saip Bayridost

Yalnızlıgımın gölgesinde kaldım yine,
Kalbimin zindanında yapayalnızım.
Hiç umut,hiç ışık yok...
Düştüm bir kere bu zindana,
Çıkışım yok,boguluyorum galiba! ?
Beni kurtarmak için pamuk ipligi uzatıyorlar,
Her seferinde daha dibe çöküyorum.
Bilmiyorum...

Aglıyorum bu yalnızlıgıma.
Göz yaşlarımla boguluyorum bu zindanda.
Hayatla ölüm arasında gidip geliyorum.
Ölüm korkutmuyor beni,
Yaşamaktan korkuyorum.
Çünkü yaşadıkça daha çok acı çekiyorum.
Bilmiyorum...

Gülemiyorum,gülmeye gülebiliyorum,
Sadece belkide!
Gülebilecek miyim? diye düşünüyorum.
Gülmeyi deniyorum daha çok aglıyorum.
Agladıkça gülüyorum belki,
Güldükçe aglıyorum.
Bilmiyorum...
Galiba ölüyorum...