Ölüm Döşeğinde Şiiri - Yücel Karakılıç

Ölüm döşeğinde, can çekişirken,
Gözümün önüne,resmin geliyor.
'Nasıl oldu düştüm, bu derde' derken,
Aklıma ilk önce, ismin geliyor.

Üç günlük ömrümün bitti süresi,
Beni götürecek gönül yarası,
'Diyorlar ağrıyan yerin neresi,'
Aklıma ilk önce, ismin geliyor.

Lokman Hekim geldi, boynunu büktü,
Elinden gelecek hiç bir şey yoktu,
'Kimi seviyorsun,' der gibi baktı,
Aklıma ilk önce, ismin geliyor.

'Tamam kara sevda budur,' dediler,
'Bunun eni sonu kabir,' dediler,
'Söyle en son arzun, nedir? ' dediler,
Aklıma ilk önce, ismin geliyor.

Herkes ölümümden emin, beklerken,
İmam tövbe için, yemin beklerken,
Hoca, duasına amin beklerken,
Aklıma ilk önce, ismin geliyor.

Azrail ruhumu titretir canda,
Son nefesi veriyorum şu anda,
Kelime-i Şehadet dilin ucunda,
Aklıma ilk önce, ismin geliyor.