Ölüm döşeği Şiiri - Ahmet Turgut Atlık

Ölüm döşeği

Bedenim mum gibi, yandı eridi,
Yaklaştı sayılır, artık hasatım.
Gözümün önünden, filim şeridi,
Gibi gelip geçti, bütün hayatım.

Ayak parmaklarım, buz gibi oldu,
Bedenime doğru, bir kor çıkıyor.
Bilmiyorum, yoksa, vakit mi? doldu,
Aldığım her nefes, neden yakıyor.

Göz kapaklarımda, bir ağırlık var,
Sanki yavaş yavaş, kapanır gibi.
Dostlarım başımda, ağlamaklılar,
Bir hançer kalbime, saplanır gibi.

ve ölüm............

Ne oldu? bir anda, kesildi sesler,
Nereye kayboldu? bu kalabalık.
Nedir bu? her yanı kaplayan sisler,
Yattığım bu oda, neden? karanlık.

Ölüm dedikleri, bu olsa gerek,
Açıldı gözlerim, artık anladım.
Koşarak, kaçarak, sendeleyerek,
Sonsuz alemlere, kaldı bir adım............

2006

Ahmet Turgut Atlık
Kayıt Tarihi : 27.10.2006 19:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


İnsanın daha önce yaşamadığı bir olayı anlatması zordur. Ama zaman zaman ölümü hatırlamak gerekir.Zaten Peygamberimiz, Hz. Muhammed.(s.a.v.) her müslümanın günde en az 20 defa ölümü hatırlaması gerektiğini buyurmuştur.Allah (c.c.) hepimize imanlı, hayırlı, sağlıklı ömürler ve ölümler nasip etsin. Sevgilerle............

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ahmet Turgut Atlık