Ölüm Doruklarında Şiiri - Fatih Haşlak

Ölmek doruğuna erişmek nedir bildim
Uçurumlardan serince süzülmek vadilere
Doğrulmaya çalışmak sessiz sancılarla
Gözlerin gördüğü son nedir bildim artık, lakin
Yaşamak doruğuna erişmek nedir bilemedim
Ellerinin ellerimde narince süzülmesi
Gözlerinin gölgesinde hissetmek varlığı
Hiçlik kuyusunda kalmak nedir hissettim
Dargınlık vakti parçalanırmış insan pare pare
Parçalarımdan dirilmeye çalışmak çaresizce
Ve son adımlar atılırken sensiz sonsuzluğa
Söylesene cana can katan canandan ayrılınca
Kan kesilince damardan, can kalır mı hiç geriye
Canandan geçince geriye
Ölüm, sevgi, hüzün ve ağlamalar
Ben de ne kaldı geriye bilemedim
Ölmek doruğu geldiyse, o zaman
Doruklarda veda edelim
Yaş ve kanla tekrardan yoğrulmak uğruna
Veda vaktinde dökülelim ey ölmek doruğunda kalanlar