ÖLÜM DİRİM GÜNLERi Şiiri - Necdet Arslan

Mesafeleri yürüdüm
Ateşe verdim ormanları ama
Kavruldukça daha çok üşüdüm
Koca koca kayalara dinletemedim derdimi
Gök suları kurumuş denizlere bıraktım mektuplarımı

Şiddetim kum kutsalım kül
Feryadlarım lal zamansızlıkarım lav
Eksenimi yitirdiğim
Hiçbir yerdeydim

Kezzaba bulanmış çiğ
Damla damla akıyor gözlerimden

Dilim yanardağlardan savrulan harflerle dolu
Dilim dipsiz duvarsız bir uçurum…

Kokunu sürdüm kefenime
Sensizliğin cehennemin öteki ucu olduğunu
Şah damarıma yansıyan gölgenden anladım
Topla yollara dökülen adımlarımı
Ölümlerden korkmayacak kadar yalnızım işte
Hiç durma yok et artık yurtsuzluğumu

sekizşubatikibinonüç