Ölüm derler adıma, ölümü birde benim ağzımdan dinle…
Kimine gülüstanla gelirim kimine bir hışım kinle…
Elimde Acı şekli çok , sayıya vursan yüz binle…
Tadınca pençemi artık işin kalmaz tenle…ey insan…
Düştü yolum sokağına , dün haneyi yokladım yoktun evde…
Telaşa mahel yok, zaten yoktun ervahı ezelde…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta