Biz de toprak olacağız sonunda,
Üstümüzde ya gül açar ya diken.
Belki rızık kesilecek anında
“Bana bir yemek ver, su ver” der iken.
Son bulur oyuncu olduğun dizi
Azrail’e karşı kırarsın dizi.
Karşında birikir insan denizi
Başka bir aleme açarsın yelken.
Aramız hoş; baharla da güzle de,
Yetinmek yok, doksanla da yüzle de.
Gözümüz her zaman daha fazlada
Görüşümüz aynı “her ölüm erken.”
Toprakta sultanlar, çobanlar birdir,
Kimseye ikramı olmaz, fakirdir.
İki metrekarelik bir kabirdir,
Dünyada adına kayıtlı mesken.
14.11.2015
OSMAN BULUT/5M5N
Kayıt Tarihi : 12.1.2019 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!