Ölüm değildi, bak ayaktaydım - Emily Dic ...

Ölüm değildi, bak ayaktaydım,
Ve yatıyordu aşağıda tüm Ölüler
Gece değildi, tüm Çanların
dışarıdaydı Dilleri, yaklaşırken Öğle Saati.
Ayaz yoktu, çünkü Tenimde
hissettim Sirokoları – sürünen-
Ne de Sıcak, çünkü Mermerden ayaklarım
Tutabilirdi bir Mihrabı serin.

Oysa bir yandan da tadı bunlar gibiydi aynı,
Gördüğüm Şeylerin
Tertiplenmiş özenle Cenaze için
Anımsattı bana benimkini

Ve sanki kazınmış hayatım
Ve sığdırılmış bir çerçeveye
Ve sanki alamıyor nefes, anahtarsız,
Ve sanki Gece Yarısı, birileri -

Tıkır tıkır akan herşey – durduğunda -
Ve sardığında Boşluk çevremizi -
Ya da Korkunç ayazlar, ilk Sonbahar ağıtları,
Susturunca Toprağın Kalbini -
Ama, çoğunluklai Kaos gibi çoğu, Durmaksızın – soğuk -
Hiç şansı yok, ne bir yelken direği -
Ne de kara göründü diyen biri -
Doğrulasın – Çaresizliğimi.

(Emily Dickinson, çeviren: Zeynep Çiftçi)