İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
Korkunun gerçek adıdır, ümitsizlik,
Önce çekilir sesler kulaklardan,
Son görüntüler silinir de o gözlerden,
Hissetmek bilinmez bir kavram olur…
Ne sevgili ne kardeş, biçare kalırlar,
Ümitsizliğin, seni kollarına aldığında;
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
sevgili kardeşim güzel bir şiirdi yaşamın gerçekliğini çıplaklıgı ile dizelere serpiştirmişsin kutlarım ...
bazen kıymet sonradan bilinir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta