İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
Korkunun gerçek adıdır, ümitsizlik,
Önce çekilir sesler kulaklardan,
Son görüntüler silinir de o gözlerden,
Hissetmek bilinmez bir kavram olur…
Ne sevgili ne kardeş, biçare kalırlar,
Ümitsizliğin, seni kollarına aldığında;
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Devamını Oku
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
sevgili kardeşim güzel bir şiirdi yaşamın gerçekliğini çıplaklıgı ile dizelere serpiştirmişsin kutlarım ...
bazen kıymet sonradan bilinir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta