Ölüm Değdi Emdiğin Süte Liya

eyyy tabutun gövdesinde yatan
Liya
bıkmadın mı nefesin kesilene kadar
siyah kuşların sesini dinlemekten
aklının ölüsüne
aşkı fısıldamaktan
yorulmadın mı Liya

gecenin ceninden düşüyor
parça parça kanlı günahlar
ellerinde paranoyak düşler
göğsünün sol cebinde
cümleleri doğruyor
sesini yiyen hüzün kökleri
ayaklarının altında ezildi
güneşe uyanan şiir
yüzünün kemiğinde
oturan şeytan
imzalıyor nefsini
ömrünün terazisine

kirpiklerinde büyüyor
yaslı saatler
bir yaprak düşse güneşin alnına
sızlatır kaderini
topallayan bir ahhhh
dağlar gözlerinin yeşilini
bitmez içinde göç eden zaman
içinde hiçlik
ararsın
bulamazsın umudunu
tutunamazsın öksüz çocuğun saçlarına

Liya
bu kaçıncı ölüm gözlerinin
sabır tarlasında
kıvranıyorsun
ardından yakılan kandilin ışığında