ölüm geldi aklıma da kağıdı kalemi elime aldım birden
son sözüm olur belki bunlar kim bilir
yaşarken ölüm hiç yokmuş gibi sanki
borçlu birer devlet memuru gibiyiz hepimiz
ölümün karşısında
alacağından vazgeçeni gördünüz mü hiç
hesabımız ödenir musalla taşında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta