Ölüm Daha Tatlıymış Şiiri - İsmail Dinçer

Yıkılan yıkıntılar arasında
Bir çiçek ki solmadan duruyor
Rüzgarlar,Yağmurlar,Fırtınalar
Yinede o çiçeği solduramıyor

Yıkıverdiler hayalleri bir bir
Bir çöle sürüklediler
Acımadan orada bıraktılar
Bir damla sevgiyi
Çok gördüler
Yinede çiçeği solduramadılar
Bir çöle
Bir bahçeye,
Bıraktılar,durdular
Yaprakları kurusada
Solduramadılar

Bir gönül vardı
Heyecanlı
Çırpınıp duran
Onuda parçaladılar
Küstürdüler
Hayata denen şu yerden soğuttular

Gönül ağlamasını hiç bilmezdim
Gözlerimi,görür sanır
Nefes almayı kolay bilirdim
Ölüm daha tatlıymış yaşamdan

Her şey yıkıldı
Soldu gitti
Bir tek çiçeğim kaldı solmayan
Tüm hayaller kırıldı bitti
Tüm umutlar tükendi,öldü
Bir tek çiçeğim kaldı kırılmayan
Bir tek çiçeğim kaldı ölmeyen