Ölüm dağıtan adam Şiiri - Zeynep Karacaa

Ölüm dağıtıyor genç bir adam
Faytonuna binmiş
Neşeli bir şarkı mırıldanıyor

Kırbaç şakladıkça
Yanındaki iskeletler eşlik ediyor
Sonsuz yolculuğundaki
Sonlu duasına

Yol başlarında virane evler
Sessizce veriyorlar emanetlerini
Sarmaş dolaş şimdi ruhlar
Geceleri yan yana uyuyorlar

Dudakları aralanıyor genç adamın
Soğuk
Her zamankinden daha soğuk gökyüzü
Üşüyorlar

İnsanlar habersizce dalıyorlar uykularına
Zayıf bedenler tekrar uyanamıyorlar
Ölüm dağıtıyor genç bir adam
Toz olup havaya dağılıyor ruhlar

.z