Derindi!
Bir o kadar karanlık
Gösterilen yoldu bu;
Ben kurbanlık...
Sağımda solumda soytarı yüzler
Arkamda dost görünen yaratık.
Bir eli sırtımda
Tek işaretle itecek beni,
Önümde zifiri karanlık.
Biliyordum;
Yılanların, çıyanların,
Kenelerin olduğu bu yol
Bataklık...
Aklıma, ruhuma girmiş bir kere
Kanım çekilmiş,
Hayallerim bitik ve anlık!
Karşıkonulmaz istekler bedenimde
Sabit bir fikir beynimde
Alıverdiler içlerine tek nefeste,
Bu beden; satılık!
Uçacaksın diyorlardı bulutların üzerinde,
Beynimde boşluk, damarlarım sanki prizde
Kalmadım ben bile kendimde;
Bu ruh bu beden kimin elinde.
Sevgi, düşünce, fikir kimbilir nerede
Ölüm sanki mükemmel bir mucize
Yaşamak lanet, beynimde kara düşünce
Yapayalnızım şimdi bu ölüm çölünde.
Tut elimi baba, uzat elini anne
Buradaysam, utanıyorsam
Kaçıyorsam,
Boşluktaysam,
Suç kimde?
Utanma baba,
Kızma anne;
Üşüyorum,
Korkuyorum bu ölüm çölünde.
Ender Pehlivan
Kayıt Tarihi : 6.12.2017 22:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uyuşturucu batağına düşen bir çocuk ile babasının hikayesinden esinlenerek yazılmıştır..
![Ender Pehlivan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/06/olum-colu-uyusturucuya-karsi-savas.jpg)
Mükemmel ana fikri, yazılış tekniğindeki ustalık, duygu ve düşüncenin mısralara aktarılışındaki kusursuzluk ile; bir serbest şiirin nasıl yazılması gerektiğine örnek olacak muhteşem bir şiir olmuş Beğenerek ve duygulu kaleminize saygı duyarak okuduğum bu güzel şiirinizi tam puanım ve beğeni ile favorilerim arasına ekliyorum.
Kardeşimin şiir ve gönül sayfasına, tebrik ve başarı dileklerimi bırakıyorum.
Her şeyin sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimle sevgi ve saygılarımı sunuyorum efendim, lütfen kabul buyurunuz...
Dr. İrfan Yılmaz. Turgutreis - Bodrum.
Duyarlı yüreğinize sağlık Ender Bey..
Saygılar..
Buradaysam, utanıyorsam
Kaçıyorsam,
Boşluktaysam,
Suç kimde?
Utanma baba,
Kızma anne;
Üşüyorum,
Korkuyorum bu ölüm çölünde.
İşte tam bu dizelerde gerçek çıkıyor ortaya...
Çocuğun, sevgi açlığı kendisini bir yere ait hissedememesi ve o korkunç boşluk..
Hiç bir Anne Baba yaşamasın böyle bir gerçeği.
Öğretici düşündüren dizelerdi yüreğinize sağlık.
Selam ile
TÜM YORUMLAR (19)