Bir oyundu hayat
Çiçekti ,ellerini bağladığında
Minik gövdesi üstüne,
Kağıtdan kayıklar yüzdürdüğü
Denizler onundu,
Misketlerinden daha parlak değildi
Yıldızlar gökyüzünde,
gözüme ilişti gözün
içimde infilak saati!
yasak baktın nikotin sıcaklığıma,
bir sigara daha yaklaşıyor bahar...
ellerin yanında değil,
gemiler kalkıyor avuçlarından
Devamını Oku
içimde infilak saati!
yasak baktın nikotin sıcaklığıma,
bir sigara daha yaklaşıyor bahar...
ellerin yanında değil,
gemiler kalkıyor avuçlarından
Güzel bir dünya bırakmak için var gücümüzle savaşırken; elinden oyuncağı, ağzından şekeri alınan, gözlerinden yaşı eksiltmeyen bir dünyada yaşamak ne kadar acı bir durum, hem de içler acısı. Bizi affet çocuk... Duyarlı yüreğini kutluyorum.
İbrahim hocam ne yazık ki bu gerçekleri değiştirmiyoruz.
Çok teşekkür ederim değerli katkınız için var olun.Saygı ve selamlar sunuyorum
"Çocuk ve Ölüm..!"
Nasıl yan yana gelir, bu iki sözcük!
Yakışır mı?
Henüz "hayatının başında..."
Adı yarın olan, "gelecek nesil" dediğimiz, o çocuğa, çocuklarımıza nasıl kıyılır,
Kimdir bu "İNSANLIK BOZMALARI!"
Sinirler kaldırmıyor artık...
Şu "kadına", çocuğa kalkan elleri duymak istemiyorum, istemiyoruz!
Artık kılını kıpırdatsın şu "yetkili/etkili" kişiler!
Şahsa özel değil, topluma düzen, insan için...
Lütfen!
Çok acıdı içim Serpil Hanım..
Duyarlı şahsınızı kutlarım....
Değerli hocam toplumun kirli yüzü iyice ortaya döküldü..
Çok ta insan gibi insan barındırmıyor toplumumuz.Tabi çok etkenleri var.
Ama gerçek bu malesef..
Ne yapmalı asıl olan..
Çok teşekkür ederim ederim tüm duyarlılığınıza.
Saygı ve selamlarımı sunuyorum..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta