Ölüm Çanları Şiiri - Osman İnci

Kuşlar bugün, bir garip ötüyor,
Bacalarda duman, başka tütüyor,
Sanki her şey bana, veda ediyor,
Ölüm çanlarım, çalıyor gibi...

İnsanlar, tuhaf bakıyor yüzüme,
Karanlık çöküyor, artık gözüme,
Öyle bir korku, düşmüş ki özüme,
Ölüm çanlarım, çalıyor gibi...

Hava çok sıcak, bense üşüyorum,
Çölde gibiyim, serap görüyorum,
İçimdeki bu hisle, ürperiyorum,
Ölüm çanlarım, çalıyor gibi...

Yaşadığım hayat, burada bitecek,
Boşalan yere, başkaları gelecek,
İnanmak istemiyorum, ama gerçek,
Ölüm çanlarım, çalıyor gibi...