Ölüm bu olmalı Şiiri - Hatice Nayır

Sonra bir yıldız kaydı gökten
Bir ay battı gökyüzümüzün en ince yerinden
Gözlerimize hüzünler yerleşti
Belki de bir nehir aktı derinlerimizden

Sonra yaşanacak ne varsa koyduk bir kenara
Birlikte uyanacağımız tüm sabahları
Sahilde yapacağımız tüm kahvaltıları kaldırdık ortadan
Sonra yattık ölüm uykusuna
Hiç uyanmadan…

Bir gün doğumu borçlusun artık bana
Şöyle en kızılından bir gün batımı belki de
Bir dilim gökkuşağı, bir parça yakamoz
Kıyısında kahvemizi yudumlayacağımız denizleri
Gideceğimiz tüm şehirleri
Ve yaşayacağımız tüm geceleri
Borçlusun.

Artık tutma ellerimi, üşüsünler bırak
Bırak artık, bak kollarını açmış bekliyor yalnızlığım
Sesin uzaklardan dinlediğim bir ezgi değil artık
Artık gözlerinde konaklamayacak yüreğim
Bırak beni
Bırak
Artık
Ben bende bile değilim.