Ölüm bu gün bAna geLse

Ölüm, bu gün bana gelse
Koşarak
Birbirine hasret iki dostmuşuz gibi sarılıp
Kucaklaşsak
Birbirimize dokunarak
Elim sende oynasak
Bir ölüm benim peşimde olsa
Bir ben onun peşinde
Sonra yorulsak
Sırt üstü çimenlerin üzerine uzansak
Ve en sevdiğimiz bir şarkıyı
Islıkla çalsak
Sözlerini bazen ben söylesem
Bazen birlikte söylesek
Coşarak
Yan yana uzanıp bir birimizin gözlerine baksak
Eski günleri yâd edip konuşsak
Sonra kalkıp gitsek onun istediği yere
Bana sorsa “şimdi ne yapmak isterdin” diye
Bende ona desem ki “kuşlar gibi uçmak”
Ve bir binanın en üst katına çıksak
O elimden tutsa benim
Ben aşağıya doğru sarksam
Ani bir hareketle ölümün ellerini bıraksam
Ve boşlukta kuşlar gibi özgür olarak uçsam
Ölüm korksa titrese bir yaprak gibi
Ve koşarak aşağıya inse geri
Ellerini açıp tutmak istercesine beni
Beklese ne olurdu sanki?