Mecburiyetler bağladı insanı.
O da kaderin bir parçası.
Hareket kabiliyetin sıfır.
Ölüm bozar tüm antlaşmaları...
Hafif bir müzikle bastırıyorum.
Dışardan görülmeyen yanını.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta