Donuk gözlerinde yitirmişti,
Bütün anlamını hayat.
Buz tutan bedenin,
Yanık ağıtlarıydı;
Arşa dayanan feryat.
Nefesinin sıcaklığı değildi belki,
Yüreğimde yanan ateş,
Kavrulan yüreğimi,
Soğutmadı gözlerimdeki yaş.
Dudak büklümlerinden,
Çıkan iki kelime;
Soğuk anlamsız ve ayyaş.
Bizi ayıran ölüm değildi.
Ölüm;
Gözlerimizden öpmüştü bizi,
Veda anı hiç gelmedi.
Kan çanağı gözlerimizi,
Hiç kimseler görmedi,
Göremedi.
10.06.2006
Selcen BoyarKayıt Tarihi : 10.6.2006 12:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama güzel bir siir olmus kutlarim
sevgiler
Ölüme değil, ayrılığa ağlar gözler.....
Tebrikle
Sevgimle
TÜM YORUMLAR (6)