Ölüm Bizi Gözlerimizden Öpmüştü

Ölüm Bizi Gözlerimizden Öpmüştü

Donuk gözlerinde yitirmişti,
Bütün anlamını hayat.
Buz tutan bedenin,
Yanık ağıtlarıydı;
Arşa dayanan feryat.

Nefesinin sıcaklığı değildi belki,
Yüreğimde yanan ateş,
Kavrulan yüreğimi,
Soğutmadı gözlerimdeki yaş.
Dudak büklümlerinden,
Çıkan iki kelime;
Soğuk anlamsız ve ayyaş.

Bizi ayıran ölüm değildi.
Ölüm;
Gözlerimizden öpmüştü bizi,
Veda anı hiç gelmedi.
Kan çanağı gözlerimizi,
Hiç kimseler görmedi,
Göremedi.

10.06.2006

Selcen Boyar
Kayıt Tarihi : 10.6.2006 12:33:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (6)

Selcen Boyar