Ölüm Bizi Bulmadan Şiiri - Kazım Aslan

ÖLÜM BİZİ BULMADAN

umutlarım tükendi doydu benim gözüm yaşa
neyleyim bu sevdayı olmadık geldi başa
gençliğimiz kalmadı geldik işte bu yaşa
ölüm bizi bulmadan tut artık ellerimden

aşkının kölesiyim koşarım hep peşinde
gündüz hayalimdesin geceleri düşümde
yandı yüreğim yandı bu sevda ateşinde
ölüm bizi bulmadan tut artık ellerimden

sensiz yüreğim yarası için için sızlıyor
bir umut gelirsin diye yollarını gözlüyor
sensiz karakışlarda senli baharı özlüyor
ölüm bizi bulmadan tut artık ellerimden

ben seni sevdim ama şimdi eller saryor
ben hasretini çekerken onlar sefa sürüyor
bu gördüğüm rüyamı kimse hayra yormuyor
ölüm bizi bulmadan tut artık ellerimden