Ölüm biraz bekle Şiiri - Suleyman Zorman

Ölüm,
acele etme.
Daha yoksulun sofrasında
eksik olan tuzu tamamlamadım,
daha
bir işçinin nasırlı suskunluğunu
kanun maddesi yapmadım.

Bir şehir var içimde,
yarısı yanık,
yarısı inkâr.
Sokaklarında
adalet pas tutmuş,
umut gizlice satılıyor.

Ben o şehirde
bir lambayı açık bırakmaya çalışıyorum,
karanlık
çok kalabalık çünkü.

Ölüm,
henüz vakti değil;
çünkü
mezar taşları konuşurken
yaşayanlar susuyor.
Bu dengeyi bozmak gerek.

Bak,
çocuklar büyüyor
küçük ayakkabılarla
büyük korkulara basarak.
Buna alışmak
ölmekten daha ağır.

Bir defterim var,
sayfaları eksik;
bazı isimler
bilerek yazılmadı,
çünkü hâlâ hayattalar
ve utanmaları gerekiyor.

Ölüm,
sonunda geleceğini biliyorum.
Ama ben
önce
memleketimin renklerini
kanla değil
insanla tamamlamak istiyorum.

Biraz bekle.
Henüz
yaşamak
bir direnişken
ölmek
lüks sayılıyor.