Gözlerim kapandığında, sessizce,
Bir yolculuğa çıktım, meçhule doğru.
Öldüm, fakat hala buradayım,
Anılarım, sevdiklerimle, sonsuz bir döngüde.
Yıldızlar altında bir nefes gibi hafif,
Ruhum serbest, özgürce süzülüyor.
Öldüm, ama asla unutulmadım,
Kalplerde yaşamaya devam ediyorum, sevgiyle dolu.
Bu dünyadan ayrılışım, bir vedadan çok,
Bir başlangıç, yeni bir varoluşa adım.
Öldüm, lakin hayat devam ediyor,
Ben de varım, her anın içinde, her düşte.
Ölüm, karanlık bir son değil,
Aksine, ışığa açılan bir kapı.
Öldüm, ve şimdi anlıyorum ki,
Yaşamak, sadece bu dünya ile sınırlı değil.
Kayıt Tarihi : 8.9.2024 21:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!