Ölüm Bile Bize Yakışıyor Dostum

Bize yakışıyor be dostum!
Kezzap yanığı ayrılıkların ardından çığlıklar
Can kafesin soluksuz kalması
Böyle sevdadan yana vurgunlar
Gece vakti yeni yetme şair ağlaması
Bizi biz yapan bunlar
Bize nasılda yakışıyorlar

Türedi cümlelerimin yalancı memesi mutluluk
Anne! çığlıklarımla uyandırıyorum geceyi
Kim demiş erkeğe yakışmaz ağlamak
Hele birde kapayınca perdeyi
Ne vakit şairim derse kendine bir kaç hokkabaz
Gülmek o zaman bize yakışıyor dostum

Nedir karanlığa duyulan korku
Bu tasa beynime yabancı benim
İsyanımın zehri çalınmış yine
Belkide zaferlerimde kaybetmişim
Dostum! Senin sevdan üç kuruşa satıldı deme
Çünkü bunu daha kabullenemedim
Başına buyruk asiliğimizdir bize yakışan

Bunca çabaya yüz vermiyor umutlar
Yalınayak bir şiir dokunmalı vücuduma
Ölmeme üzülecek bir sevgili tek isteğim
Belki ona yazdığım bir şiir avucumda
Ölmekten korkmuyorum
Zira sevdanın aforoz edildiği bu hayatta
Ölüm bile bize yakışıyor dostum
(29.08.2005)