Ölüm Bile Ayıramıyacak Bizi

Veda ederken sana, bir buruk acıydı
Kalbime ok gibi saplanan,
Ellerim ayrılmak istemedi ellerinden,
Kalbim ise vurgundu sana,
Bir hüznü-aşktı vücudumuza yayılan,
Baharda sonbaharı yaşatıyordu sanki,
Ya gözünden dökülen yaşlar,
Yağmurda kıskanacak seni kesin,
Ayrılık şerbeti mi içtik,
Yollar neden ayırıyor bizi.
Şebnem güllerde güzel sevdiğim,
Sense kalbimde.
Bir tomurcuktun sanki, büyümeye çalışan,
Büyüdükçe beni hasretlere boğan,
Özlemlerle yarıştıran.
Gitme der gibiydi gözlerin,
Kolların vücudumda, öyle sarmıştın ki beni,
Nasıl bir ayrılık bu, bizleri yasa boğan,
Üzüntülerle hayatımızı karartan,
Gözyaşlarım yüreğime akıyordu giderken,
Daha ayrılmadan özledim seni,
Nasıl bir sevgi bu,
Nasıl bir aşk..
Güneş doğarken batıyordu şimdi,
Gece olmadan karabasanlar bastı yüreğime,
Geri döneceğim bir gün,
Ve hep senin ve hep seninle olacağım
Sonsuzluk bile engel olamayacak bize,
Madem bu sevgi gönüllerimize sığdı
İkimizi aşkla yaktı
Ölüm bile ayıramayacak bizi.