yanıyor avuçlarım
sanki ellerime doğuyor bir kuş
benim gibi doğuyor
benim gibi ölüyor
doğumu ölümsüz düşününce
ölüm bir başına kalıyor
bir söz ver bana
yarın akşam yeniden doğalım
bir söz ver bana
yarın akşam yeniden ölelim
ve güneş bizim gibi yeniden doğunca
eğer öleceksek;
o zaman,
severek ölelim,
biz ölelim
çünkü ölümü
sensizsiz düşününce
sevgim bir başına kalıyor
ıssız bir öğle vaktinde
sevince seni
ölüme en yakın yer benimdir
ıssız bir ikindi vakti
sevince seni
ölüme en uzak yer benimdir
ölüme en yakın vakitte
sadece gözlerimle severken seni
farkettim ki ölüm benimdir
Kayıt Tarihi : 7.3.2021 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
24.09.2020
![Tuğba Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/07/olum-benimdir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!