Ölüm beni bekler... içlendim.

Ölüm beni bekler... içlendim.
Onca zaman çalıştım, yıprandım, elimde boşluk, aynada hasta ve yorgun adam.
İçlendim, darlandım kederlendim.
Çookk ama çooooooooook uzun zaman oldu ben böyle olmayalı ama toparlarım biliyorum. İlahi adalet kimsenin üzülmesine izin vermez eğer inanıyorsa insan.
Ben kendimde bulurum çareyi içim bana söyler doğruyu, yanlışı.
Doktora ne hacet rabbim var o bilir bendeki sevgiyi, derdi ve dermanıda verir elbet kuşkum yok.
Ben bilirim bendeki derdi tedaviside vardır elbet içte imanda. Ben bilirim ve severim kendimi yaradandan ötürü,
tüm canlıları, doğayı kuşları dağı taşı...
Biraz içlenince ölüm sarar heryanımı ama korkmam ölümden, bilakis can atarım rabbimin yanına varmak için ama üzülürüm kalanlara, beni sevenlere ve bana ihtiyacı olanlara, çok zamansız gitti be desinler istemem. Aslında her zaman tam zamanıdır benim için. Büyük bir aşkla beklerim, beni yanına çağırmasını ama bilirim sıramın daha gelmediğini.
Ve her sabah kalkarım ve içimden ''bugünde değilmiş'' derim ve hizmetime devam ederim.
Sanki daha çok fazla görevim varmış gibi gelir beklerim, bilmeden. Sanki ben farklıyım, sıradan olduğumu o kadar kendime haykırsam bile. Aynaya baktığım her an bunu anlarım. Ama biliyorum ben hem farklıyım hemde sıradan.
Rabbim bilir bendeki yüreği,
Bu öğlen papatyalarımın arasına daldım ve uyudum, tıpkı her öğlen yaptığım gibi.Bugün bir başka güzellerdi benim için fotograflarını çektim büyük bir aşk ve hayranlıkla Sanırım ben '' sevebildim bir papatyayı aşkla, yaradan'dan ötürü''.